Wirtualna Kultura obiecała, że napisze, co ją zainspirowało do tematu żartu na 1 kwietnia 2025:
- kliknijcie: Zdaniem Szota, Fragmenty rozmowy z prof. Poprzęcką.
Zacytowane zdanie uświadomiło Wirtualnej Kulturze, że razem z nami starzeje się nasze najbliższe otoczenie. Takie wrażenie miała już wcześniej, gdy jedna z jej znajomych lat 80+ powiedziała, że koleżanki już nie chcą chodzić z nią do kina. Wirtualna Kultura żałowała, że nie zapytała o powód:
- brak sił czy zmiana zainteresowań?
Czy jednym z objawów naszej starości może być starość naszego otoczenia?
Fragment wyżej cytowanej rozmowy:
"Wojciech Szot: Pisze pani profesor o twórcach, których starość nie jest odchodzeniem, gaśnięciem. Wręcz przeciwnie. Rebelia na stare lata, pani profesor?
Prof. Maria Poprzęcka: Zdanie o rebelii jako sile sprawczej późnego rozkwitu twórczości redakcja umieściła na okładce mojej nowej książki, co nadaje jej rangę lejtmotywu całości. Bunt, sprzeciw, gniew starych artystów były pierwszym, ale nie jedynym powodem mojego zainteresowania starością. (...)
Poruszyło mnie, że w ósmej czy dziewiątej dekadzie życia można nie tylko osiągnąć apogeum twórczości, ale też dokonać przewrotu, rozprawić się z samym sobą. Nie tylko z życiem, ale i ze swym dorobkiem"
nasunął więcej pytań. Wirtualna Kultura nie tylko zaczęła się zastanawiać, czy i kiedy u siebie zauważyła objawy starości, ale czy zamienienie matematycznych wzorów na wpisy na blogu było jakąś rebelią. Odpowiedzi jeszcze nie znalazła.
Fizyczne objawy starości łatwo zauważyć, ale z tymi "mentalnymi" jest trudniej. Co Wy o tym sądzicie? Czy samotność to cecha starości?
O żarcie primaaprilisowym Wirtualna Kultura rozmawiała z prof. Januszem Deglerem w czwartek, 17 kwietnia 2025, w jego gabinecie w Muzeum Teatru. Na pytanie, czy zauważył objawy starości, profesor odpowiedział bez wahania, że tak. Otóż, pewnego dnia w trakcie pisania artykułu pomyślał, że już chyba coś podobnego napisał. Zaniepokoiło go to. Sprawdził w segregatorach sprzed 2-3 lat, że tak faktycznie było. Co więcej, poglądy nie zmieniły się. Wirtualna Kultura ma wątpliwości, czy ten przykład można uznać za początek starości, pamięć przecież nie zawiodła. A co Wy myślicie?
Wirtualna Kultura pisała już o profesorze Januszu Deglerze na blogu przy okazji dwóch innych spotkań:
- 5 września 2023, kliknijcie: Grotowski polityczny i propozycje do rozważenia
- 6 kwietnia 2025, kliknijcie: Wirtualna Kultura poznaje Witkacego i jego miłośników oraz znawców.
Krystyna - Wirtualna Kultura
Temat jak wyżej wart jest namysłu, uwagi i pewnej obserwacji samego siebie i swojego otoczenia. Głównie uważnoscią, to dobre słowo - uwazność. Sądzę że nie ma jedne definicji i jest ona zbędna bo każdy z nas ma własne i sądzę poprawne wyobrażenie. Trochę namysłu i szczerości i każdy napisze dobrze na powyższy temat. Po tych doświadczających nas latach do rzęs to wiemy.
OdpowiedzUsuńMożemy sami dla siebie podjąć próbę podsumowania swojego życia i jego najmocniejszych aspektach.
Dobrego tygodnia po pięknych świętach życzę i pozdrawiam Majka
Bardzo trudno okreslic kiedy zaczyna sie starosc bo to bardzo indywidualne odczucie
OdpowiedzUsuńi choc WHO okresla granice wczesnej i sędziwej starosci to kazdy postrzega inaczej te kwestie.
Niewątpliwie czym jestesmy starsi tym bardziej mozemy byc samotni i mowa tutaj
o fizycznym wymiarze samotnosci kiedy wokkół nas nie ma juz najblizszych czy rowiesnikow. To bardzo trudne i bolesne, ale wydaje mi sie ze coraz czesciej jestesmy osamotnieni a to aspekt psychiczny wokól nas sa znajomi rodzina a mimo to czujemy się osamotnieni. Zadaje sobie pytanie Czy to osamotnienie nie dotyka dzisiaj wszystkich niezaleznie od wieku? A moze glownie seniorow i mlodziez?
Osamotnienie to bardzo subiektywne odczucie a wiec i trudno mierzalne.
W wiekszosci przypadkow samotnosc czy osamotnienie zle wplywa na kondycje psychiczna i dlatego powinno sie tym zjawiskom zapobiegać.