Asertywność i FUKO

Basia i Krysia, te od treningu pamięci i wspinaczki na Radunię, to bardzo pilne uczennice. Chodzą na warsztaty komputerowe prowadzone przez Wiesię i Andrzeja oraz trenują pamięć pod kierunkiem Ani w niebieskich okularach. To wszystko robią w Żółtym Parasolu.

Ostatnio zaczęły brać udział w projekcie „Safety” Asertywność i samoobrona dla kobiet 60+, realizowanym przez Ewelinę z Fundacji Punkt Widzenia w ramach programu ASOS 2014-2020, kliknijcie: SAFETY (kliknijcie na zdjęcie obok).

Na zdjęciu poniżej Krysia jest z Eweliną na zakończeniu (w kawiarni) innego projektu w grudniu 2016, kliknijcie: Młodzieżowe słowo roku 2016. Uczestniczki projektu zaprezentowały wówczas "banki czas" w Klubie Seniora na Gaju.

Trójczłonowy zestaw komputer-pamięć-asertywność jest źródłem niesamowitych skojarzeń. Na dzisiejszych zajęciach z Eweliną Krysia z radością zauważyła, że trenerki asertywności lubią akronimy, które stosują trenerki pamięci, kliknijcie tutaj: Trening pamięci - mnemotechniki i inne cuda. Czy wiecie co oznacza skrót "FUKO"? Ten akronim był tematem dzisiejszych warsztatów z asertywności. FUKO to

fakty-uczucia-konsekwencje-oczekiwania.

Po co zapychać sobie dysk pamięci czterema słowami, skoro można zapamiętać tylko cztery literki.

FUKO to jeden z bardzo skutecznych sposobów asertywnego komunikowania się. Jak się komunikować z drugą osobą, żeby zrobiła to, czego od niej oczekujemy? Albo jak przekazać krytyczną opinię, żeby uzyskać oczekiwany efekt? Trzeba zastosować technikę FUKO. Jakie to proste, tylko najpierw trzeba dobrze zrozumieć, o co chodzi z tym FUKO,.

Nie myślcie, że Krysia po powrocie do domu z zajęć z Eweliną wszystko o FUKO pamiętała i wiedziała. O nie! Ona musiała włączyć komputer i poszukać FUKO w internecie, żeby się upewnić, czy dobrze w zeszycie zanotowała to, co Ewelina tłumaczyła uczestniczkom warsztatów. Przydały się jej w tym umiejętności zdobyte na warsztatach komputerowych z Wiesią i Andrzejem.

Co oznacza zasada FUKO? Najpierw w rozmowie musimy określić (opisać) fakty. Potem wyrazić, jakie one wyzwalają w nas uczucia. Wreszcie opisać ich konsekwencje i na koniec sformułować nasze oczekiwania. To wszystko mówimy w pierwszej osobie, czyli używając "ja", a nie "ty". Nie oceniamy i nie wydajemy poleceń!!! Przeczytajcie tutaj przykład ilustrujący technikę FUKO (kliknijcie): Kariera na obcasach - FUKO.

Oto Krysi przykład. Przed północą wpada do Was sąsiadka z synkiem , który ma organki i cały czas na nich tak głośno gra, że puchnie Wam głowa. Macie tego dość i chcecie, żeby dziecko przestało grać. Dlatego mówicie do synka (nie do sąsiadki) tak:

Grasz głośno na organkach. Bardzo mnie to denerwuje. 

Nie będę mogła zasnąć. Chcę mieć spokój.

Analiza:

• Grasz głośno - fakt, 
• mnie to denerwuje - uczucia, 
• nie będę mogła zasnąć - konsekwencje, 
• chcę mieć spokój - oczekiwania. 

Jak myślicie, czy powyższy przykład jest zgodny z techniką FUKO? Nie chodzi o "fukanie" tylko o technikę FUKO, kliknijcie: Nie fukaj. W asertywności bardzo ważne jest wyznaczenie (postawienie) własnych granic, a dopiero potem ich obrona. Byłoby fatalnie, gdyby ktoś nam te granice postawił.

Jeśli zastosujemy zasadę FUKO, to sprawimy, że nasz rozmówca zrobi to, czego od niego oczekujemy. Efekt będzie murowany, jeśli do tego wszystkiego zastosujemy język osobisty. Poczytajcie tutaj (kliknijcie): Blog "W świecie żyrafy". Język osobisty bazuje na: chcę, nie chcę, lubię, nie lubię, zgadzam się, nie zgadzam się, czyli na kilku zaledwie słowach i na komunikacie "ja". Język osobisty wymyślił duński pedagog i terapeuta Jesper Juul, kliknijcie tutaj: Jesper Juul oraz tutaj: Jesper Juul - biografia.

Krystyna - Wirtualna Kultura